Me çdo fëmijë që vdes, me çdo akt brutaliteti që shkon pa u ndëshkuar, Ghoula Lindore i ngjan më shumë asaj që Kofi Annan dikur e quajti krimin më të rëndë të kryer në tokën europiane që nga viti 1945.

Ghouta Lindore po shndërrohet në Srebrenicë të Sirisë.

Ashtu si enklava myslimane boshnjake në vitin 1995, Ghouta Lindore, në periferi të Damaskut, është rrethuar nga forcat e regjimit që nga fazat e hershme të luftës siriane. Vitet e braktisjes kanë dështuar për të larguar fraksione rebele që e kontrollojnë atë.

Sikurse ishte rasti në Srebrenicë, furnizimet ushqimore, ndihma dhe asistenca mjeksore janë ndërprerë.

Në vitin 1993, OKB-ja caktoi Srebrenicën “zonë të sigurtë”. Vitin e kaluar, si pjesë e procesit paqësor të Moskës në Astana, rusët e shpallën Ghoutan Lindore “zonë të sigurtë”.

Pa asnjë dobi, sikur në Bosnje, askush nuk u përpoq të mbrojë popullsinë civile kur filloi një ofensivë regjimi në dhjetor, pasi negociatat dështuan. Sulmet ajrore dhe bombardimet që po marrin një taksë  të tmerrshme që kryhen pa u ndërshkuar nga forcat siriane dhe mbështetësit e tyre rusë.

OKB gati i ka kërkuar aleancës pro-Assad, e cila përfshin milicitë e udhëhequr nga iranianët, për të pranuar një armëpushim humanitar të menjëhershëm. Megjithatë, ankesa e saj është injoruar.

Vëmendja e fuqive të mëdha, SHBA dhe Rusia, si dhe aktorët rajonalë si Turqia, janë përqendruar në një lojë të madhe strategjike të luajtur mbi kufomat e gjysmë milionë sirianëve. Sytë e tyre janë në kontrollin e ardhshëm të një vendi në fakt të ndarë në zona ndikimi.

Për administratën Trump, kjo do të thotë frenim i ambicieve të supozuara të Iranit për të krijuar një “urë tokësore” në Mesdhe që shtrihet nga Herati në Afganistan në luginën Bekaa në Liban. Për turqit, kjo ka të bëjë me dërrmimin e kurdëve. Për Vladimir Putin, kjo ka të bëjë me pushtetin.

Por për banorët në Ghouta Lindore kjo ka të bëjë me mbijetesë. Numrat rekord kanë vdekur në 36 orët e fundit në një zonë ku numri i përgjithshëm i vdekjeve që nga viti 2011, kur filloi lufta, shkon në mijëra të panumërt. Për më keq, tani nuk ka mundësi ikje.

Më shumë se 100 të vdekur, mbi 500 të plagosur dhe pesë spitale të bombarduara. Dhuna është e pamëshirshme dhe e padurueshme për nga mizoria.

Në Srebrenicë, rreth 8 mijë burra dhe djem myslimanë u masakruan për disa ditë.

Ndërmjet 25,000 dhe 30,000 gra boshnjake, fëmijët dhe të moshuarit u nënshtruan zhvendosje të dhunshme dhe abuzimeve. Gjykata Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë më vonë dekretoi që këto krime përbënin genocid.

Në atë kohë, bota qëndronte e heshtur  dhe vëzhgonte se si ushtria serbe e Bosnjës dhe paramilitarëve të gjeneralit Ratko Mlladiq, përmbysnin paqeruajtësit holandezë.

Bashkësia ndërkombëtare e dinte mirë se çfarë ishte në gjendje të bëntë Mlladiq, e dintë së një masakër është afër.  Por ajo vendosi të shikojë tutje, të hedh vështrimin diku tjetër.

Agonia e Ghoutas Lindore, tashmë e ngjajshme me skenën famëkeqe të përdorimit të sulmeve kimike në vitin 2013, ku u përdor gazi sarin, është duke u injoruar në mënyra të ngjajshme.

Edhe njëherë një numër i madh civilësh, përfshirë fëmijë janë duke u vrarë. Edhe njëherë fuqitë perëndimore, me forcat e vendosura në vend, refuzojnë të ndërhyjnë. Edhe një herë, OKB-ja është e pafuqishme, Këshilli i Sigurisë humbi fuqinë me veton e Rusisë.

“Ky mund të jetë një nga sulmet më të këqija në historinë siriane, edhe më i keq se rrethimi në Aleppo…të synojnë sistematikisht dhe vrasja e civilëve përbën një krim lufte dhe bashkësia ndërkombëtare duhet të veprojë për të ndaluar atë”, tha Zaidoun al-Zoabi nga “Union of Medical Care and Relief Organisations.”.

Por tani për tani të paktën presidenti i Sirisë, Bashar al-Assad, si Mlladiç në 1995, duket të jetë i papërmbajtur në arsye apo presion të jashtëm. Provat që implikojnë Assadin në krime lufte dhe krime kundër njerëzimit janë të shumta. Deri me tani nuk janë ngritur akuza, dhe ai pavarësisht kësaj vazhdon tutje.

Sot në Ghouta lindore, si Srebrenica në vitin 1995, po kryhen krime të egra që mund të përbëjnë genocid. Në nëntor, Mlladiq u dënua më në fund për genodic. Vendimi u morr pas 22 vitesh.

Edhe sa fëmijë duhet të vdesin  në mënyrë që drejtësia të marrë fjalën në Siri?/The Guardian/ Përktheu: Arbresh.info/